Verilemeyen Cevaplar Üzerine Bir Cevap

Genel olarak üst yöneticisinin ya da kurum liderlerinin ne kadar da vurdum duymaz olduğundan, kendilerini görmediğinden, şöyle kötü böyle eksik olduğundan dertli insanlar.

Akıllara gelmeyen cevaplar var aslında. Misal lider elinden geleni ardına koymuyor olabilir mi gelen istek için, çabalamak anlamında ya da arzu edilen sonuca gitmek için çabalıyor ama istediği hızda gidemiyor olabilir mi acaba? Tam bir aşağı sakal yukarı bıyık dilemması yaşıyor, vermek istediği cevapları verse kurumu kötüleyecek, kurban pozisyonuna düşecek olabilir mi acaba ya da sessizliği çaresizlikten değil çabada olduğu kritik dönemeçten de olabilir mi acaba... Her birey kendi bulunduğu cehennemi biliyor maalesef. Kimse liderinin hangi cehennemde olduğuna dair bir fikir üretemiyor pek. Bunun adı bencillik değil aslında, sadece kendi cehenneminde yanmayı seçmek diyebiliriz.

Bazen dostlar, bazı kararları seve seve almak zorunda kalıyor liderleriniz. Bir uçtan diğer uca durumu görüyor, okuyor, olası sonuçları kestiriyor ve ardından şimdi bu kararı uygulamazsam bana bu kararı uygula da gel diyecekler, ben denedim olmadı ya da denedim oldu ama... diyebilecek alt yapıyı kurayım demek zorunda kalıyor insan. Zaman gerekiyor, çabada kalmak gerekiyor, sabır gerekiyor liderlerinize belki de ve onlar da yorgun belki de...

Keza liderinizin liderleri de her şeyi çok bildiği ve onlar da kendi cehennemlerinde yandıkları için hayallerinize giden yol ya da arzu ettiğiniz sonuca ulaşmanız uzayabiliyor.

Hadi sayalım ekip üyesinin cehennemi, liderin cehennemi, liderin liderinin cehennemi... elde var 3 😁

Bence herkesin kendi cehenneminde iyi savaşıp ortama dair açıklıkla (ki bu açıklık kurumsal filtre ister), seni duyuyorum demesiyle başlıyor çözümlemeler.

Seni duyuyorum, hissettiklerinin farkındayım, sana zaman planı veremiyorum ama elimden geleni yaptığımı bilmeni istiyorum, ben de senin yanındayım...bunları duymak her ekip üyesi için de lider için de adım 1. Bir adım üç cehennemi götürmüyor ama en kötü ihtimalle cehenneme su serpiyor muhtemelen.

İnsanın anlam arayışında Victor Frankl'a göre, yaşamın bizden ne beklediğini öğrenmemiz ve buna tutunarak kendi yaşam umudumuzu ve amacımızı netlememiz gerekiyor.

Yaşamın amacı kurumsal liderlikle direkt bağlı değildir ama model olarak bakılınca söylenemeyenler,konuşulamayanlar, ifade edilemeyenler liderleri ekiplerinden uzaklaştırıyor çünkü ekip, liderin ve bazen kurumun amacını bile çözemeyen kendi cehenneminde debelenen duygulara kapılıyor, boğuluyor ya da bağlarını kaybediyor... Lider ise amacı bilip, paylaşamadan debeleniyor. Her yer cehennem her yer debelenme sahasına dönüşüyor özetle.

Kendi amaçlarımız ile hayata tutunmak asıl çözüm her bir cehennem sakini için, sakinlik zor evet ama bir işi tutkuyla icra etmek için birinin bize vereceği ödüle ihtiyaç yok, aferin almaya, tebrik beklemeye, beklenti içinde olmaya gerek yok. Amaçlılık, şarta tabi değil büyük resimde kişisel erdeme tabi.

Tek gerek kendi amaçlılığınızı bilmek, amacınıza tutunmak ve rüzgarda süzülen yelkenli gibi her şartta yola devam etmek sadece.

Biliyorum zor ama kendi amacınız liderinizden, kurumunuzdan , bu dünyadaki tüm büyük büyük sözlerden daha kıymetli, kendi amaçlarını bilen insanlar zaten kendi hayatlarının liderleri.

Özetle, daha çok duyan liderler sahalarda olursa ve durumsal krizlerden etkilenmeyecek ekipler kendi amaçlarının farkında olursa, herkes kendi cehennemine 1 kova su döküp hayatına devam edecektir.

Bilsin ya da bilmesin her bireyin gerçek bir hayat amacı vardır ve her insan kendi amacına giden yolda yürür. Bazen cevaplar geç gelir, istediğimiz gibi gelmez ya da hiç gelmez ama amaçlarına inandığınız bir lideriniz varsa, bilin ki onun da kendine ait bir cehennemi var. 2 cehennemde ayrı ayrı yanmak yerine birlikte 1 cehennemde yanacağınız liderler veya ekipler bu dünyayı güzelleştirecek. Konuşun, paylaşın, toplayabileceğiniz kadar dağılın veya dağıtın ama vazgeçmeden yola devam edin.

Dilerim her bir şikayet sahibi, liderinin oturduğu koltuğa yükselsin, güçlensin, büyüsün, gelişsin... ve dönüp arkaya baktığında hasretle eski günlerde onu güvende tutan, seven, koruyan, cevaplamaya çalışan ve kıymetle sahiplenen liderini özlesin...

Gelmişler ve geçmişler için şahane dua oldu 😎

Amaçlılık aşkına...

Narutsatrimed